Anadolu erenleri içinde hakkında en az bilgi bulunanlardan biridir. ” Koreyşan ocağı” olarak bilinen ocağın kurucusudur. Koreyşan ocağı Anadolu’nun bir çok yöresinde mensupları olan on iki oymağın bağlı olduğu büyük bir ocaklı boydur. Ocak mensupları kendilerinin Horasan üzerinden Anadolu’ya geldiklerini söylemektedirler. Yoğunlukla Tunceli, Adıyaman ve Gaziantep yöresinde bulunan ocak mensuplarının Adana, Konya, Çanakkale ve Edirne’de de mensupları bulunmaktadır. Değişik yörelerden ceylan derisine yazılmış şecereleri çıkmaktadır. Bunlardan en eskisi Selçuklu Hükümdarı Alaaddin Keykubat döneminde verilmiş şeceredir. Hacı Kureyş’in bir çok ilde makam mezarı bulunmaktadır. Gerçek mezarının nerede olduğu Bilinmemektedir. Bu mezarlar Adıyaman, Gaziantep ve Afyon’dadır. Adıyaman ve Gaziantep ‘te bulunanlar sadece türbe biçimindedir. Afyon’un merkeze bağlı Boyalı köyünde bulunan ise bir okul ve yanında türbe biçimindedir. Türbe 13. yüzyıl Kümbet mimarisi ile yapılmıştır. Medrese ise bir yüksek okul olarak düzenlenmiştir. Bundan da anlaşılmaktadır ki Baba Koreyş veya Hacı Koreyş olarak anılan Koreyşan ocağının temsilcisi aynı zamanda çağının önemli bir bilginidir. Halk arasında halen yaşayan söylence ise şöyledir; Hacı Koreyş bir zaman sonra Adıyaman’a, oradan da Gaziantep’in Yavuzeli ilçesinin Kayabaşı köyündeki yayla evine yerleşir. Osmanlı’nın Bağdat’a gitmek için yola çıkan komutanı askerleriyle birlikte, ününü duydukları Hacı Koreyş’in yayla evine gelirler. Komutan; ” atlarımız ve askerimiz aç. Sen bir seyitsen bunları doyur” der. Hacı Koreyş; “elbette sizi misafir ederim” der. Komutanın şaşkın bakışları arasında mucizesini gerçekleştirir; bir got (8 kg’lık bir arpa ölçeği) arpayı şu anda da türbesinin yanında bulunan dibek taşına boşatır; “atlara yedirin! Bu hepsine yeter” komutan kızarak ” bu kadar arpa ile atlar doyar mı?” der, Hacı Koreyş; “yedirin hepsi doyacak” karşılığını verir.. Atların hepsi doyar, dibek taşındaki arpa bitmez. Sıra askerleri doyurmaya gelince hanımı Mercan Hatun’un yaptığı bir küçük tencere yemekle de komutan ve tüm askerlerin karnını doyurur. Tenceredeki yemek de bitmez. Gördüklerine şaşıran komutan Hacı Koreyş’e inanır, Osmanlı adına kendisine gezip beğendiği yedi tane köy ve bir değirmen hediye eder.
