Söylenceye göre; Hızır paşa Pir Sultan Abdal’ı halkı galeyana getiriyor diye asılmasını emreder. Aracılar ise Pir Sultan Abdal’ın serbest bırakılmasını isterler. O zaman Hızır paşa ” bana içinde şah kelimesi geçmeyen öyle üç beyit söylesin ki onu affedeyim” der. Pir Sultan üç beyiti de şahla bitirince paşa Pir Sultan’ın taşlanmasını ve asılmasını emreder. Pir Sultan’a atılan taşlar arasında Pirin en sevdiği ahiret kardeşi Ali baba’nın attığı gül Pire değince Pir Sultan; ” herkesin taşı geldi geçti; dostumun gülü deldi geçti” der. Pir Sultan asıldıktan sonra köylerden gelen yolcular onu çeşitli yerlerde sazı elinde gezerken gördüklerini selamlaşıp konuştuklarını söylerler. İdam edildiğini duyduklarında inanamazlar hemen Pirin asıldığı yere gelip bakarlar. Dar ağacında boş sallanan bir ip ve Pirin abası vardır. Kadılar, müftüler fetva yazarsa,
İşte kemend işte boynum asarsa,
İşte hançer işte kellem keserse,
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan,
Hatırın yıkarlar hatır yıkınca,
Göz yaşı yenilmez taşıp akınca,
El elden üstündür arşa erince,
Nasihatim dinle sakın gururdan,
Pir Sultan Abdal’ım ulular izini izle,
Kemliği terk edip iyiliği gizle,
Hasmın karıncaysa merdane gözle,
Nasihatim dinle sakın gururdan.