Derviş Davut’un büyük oğludur. Dört kardeşi ile Bingöl’ün Kiğı kazasına bağlı Kızılbel Mezrasına göç ederler. Bir gün iki kızı yanında Anga tarlasını biçerken kızından üç telli curasını isteyen Derviş Süleyman coşup Zazaca Allahı çağırır O anda Gaipten biri kır, biri doru iki atlı çıka gelir. Kır atlı Derviş Süleyman’ı terkisine alır ve havalanır, bağır dağına doğru giderler. Çeşmeden su getiren küçük kız babasının havalandığını görünce ” bizi bırakıp nereye gidiyorsun” diye ağlar babasının geriye dönüp baktığını gören Kıratlı Hızır ” Derviş’ in eli bu dünya’dan olmuyor” devre Derviş’i Bağır dağının eteğine bırakır. Bırakıldığı yere sığır kökü denilen bir çiçek diken Derviş Süleyman ” Bu kurursa soyumda da mucizeler kurur” der ve evine döner. Daha bir çok mucizesi anlatılan Derviş Süleyman’ın türbesi ve dergahı Kızılbeldedir.
